ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 505 / 520

ประโยค - ตติยสนิปาสำหรับทักษะ อธิบายพระวินัย มหาวัตร ตอน ๒ - หน้าที่ 304 บาตรเหล็ก บาตรดิน ภาชนะสามอย่าง คือ ภาชนะเหล็ก ภาชนะดิน ภาชนะทองแดง องค์โสมแก่มาภาระนั้นแหละ กระดิ่งน่า พระผู้มีพระภาคตรัสอนุญ

ในบทนี้นำเสนอเกี่ยวกับพระวินัย มหาวัตร ตอนที่ ๒ โดยอธิบายถึงภาชนะต่างๆ ที่อนุญาตให้ใช้ เช่น บาตรเหล็ก บาตรดิน และบาตรทองแดง รวมถึงข้อกำหนดเกี่ยวกับกระดิ่งและภาชนะน้ำต่างๆ ซึ่งพระผู้มีพระภาคทรงกำหนดไว้

ประโยค - ดตอ้มสนัปาสักทำ อรรณภาวีรเวียน หมหาวรร ตอน 2 - หน้าที่ 305 แม้นสัตตาหากคลิกที่เหลือ มีน้ำผึ้งและน้ำตาลที่เป็นแท่งเป็นดิน ก็นิยนี้แล้ว พวกทายาภายิบเทาบก ประดับด้วยกระวนและลูกจันทร์ เป็นต้นข้าง

บทความนี้กล่าวถึงหลักการในการดูแลสุขภาพและการเลือกอาหารที่มีประโยชน์ โดยเน้นการใช้สัตตาหลักเป็นส่วนประกอบสำคัญเพื่อส่งเสริมสุขภาพ ยกตัวอย่างการประเคนอาหารที่มีน้ำผึ้งและน้ำตาลเป็นส่วนผสม บทความยังระบุ

ประโยค - ตวดสมมุติสากิจา อรรถภาพวิจิ มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 306 เจ็ดวัน," ตรัสว่า อายุวิวิทีรับประเคนแล้ว (ปนกับสัตตาหลาก) ควรเจ็ดวัน." ก็เมื่อฤกษาคาสมนี้ก้าวล่วงกลาย ยาม และเจ็ดวัน พึงทราบ อาบัติด

บทความนี้พูดถึงแนวทางและอรรถภาพวิจิในมหาวรรค ชี้ให้เห็นความสำคัญของเจ็ดวันและการปฏิบัติตามสิกขาบท รวมไปถึงการวิเคราะห์ในกรณีวิกฤติและการดูแลรักษาสันนิบาต ข้อเสนอในเนื้อหายังแสดงให้เห็นถึงการปฏิบัติที่

ประโยค - คติสมันปาสักทัก อรรคถาพระวินัย มหาวรรด ตอน 2 - หน้าที่ 307 [๒๐๘] กุญแจนักบวช วรรณนา [เรื่องกิฏิชาวเมืองปาเยุยะ] วินิจฉัยในกุญแจนักบวช เช่นกันดังนี้ : - บทว่า ปะเจยุญา มีความว่า เป็นชาวจังห

บทความนี้วิเคราะห์คำว่า 'ปะเจยุญา' ซึ่งหมายถึงชาวจังหวัดปาเยุยะ และบทว่า 'อารุณญา' ที่สะท้อนถึงอำนาจและบุคลิกของพระภิกษุในพื้นที่ดังกล่าว นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงความหมายของคำว่า 'มิลปฏิอุภู' ที่เชื

ประโยค - ตอนสนับปลาสักกะ อรรคภาพพระวินัยมหาวรร ตอน ๒ - หน้าที่ 308 แล้วเหยียบแล้ว น้ำโคลนย้อมกระฉอกขึ้นถึงตา โพก ทางลื่นเช่นนี้ ว่า โอปาณูแณหิ มีความว่า ชุโมโชคด้วยน้ำ ได้ยินว่า อิจฉาของพวกเธอ มีเนื้

การสนับสนุนภิกษุในพระพุทธศาสนามีความสำคัญ ในการดำเนินชีวิตของพวกเขาที่มักมีความทุกข์ยากจากการเป็นอาคันตุกะ ซึ่งส่งผลต่อความสุขความสำราญ ด้วยหลักธรรมที่พระผู้มีพระภาคตรัสสอน พวกเขาสามารถหาทางบรรเทาความ

ประโยค - ตลอดสมันปาสำหรับ อรรถกถาพระวินายมหาวรรค ตอนที่ 2 - หน้าที่ 309 ทุก ๆ พระองค์ ทรงบัญญัติเกี่ยว ดังนี้ มีพระประสงค์จะทรงอนุญาตการกุศล จึงตรัสเรียกภูมทั้งหลายมา, ก็แล้วกัน เรียกมาแล้ว ดังว่า อ

เนื้อหาในส่วนนี้พูดถึงอนุสาสน์ในพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2 ที่มีการบัญญัติให้ทราบถึงการอนุญาตให้ทำกุศลต่าง ๆ โดยพระองค์ได้ตรัสเรียกภูมเพื่อตัดสินใจในเรื่องต่าง ๆ รวมถึงการตีความคำศัพท์ในพระวินัย เช่น คำ

ประโยค - ตติยสัมพันธ์นาฏิกา อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 311 คุณปุริยะได้ ทั้งได้อันสง่าสวย แม้ในข้อว่า "มีภิกษามาสามเณรสอง มีภิกษูสูง สามเณร" สามเณร มีกิริยูปเดียว สามเณรสีนี้ ก็มีนิ้วอย่

บทความนี้พูดถึงการถวายกฐินในพระวินัยมหาวรรค โดยมีการชี้แจงเกี่ยวกับธรรมเนียมของการถวายกฐิน ผู้ที่สามารถถวายได้ และวิธีการที่ถูกต้องในการถวาย ผูกรวมคำแนะนำสำหรับภิกษุและสามเณรในการปฏิบัติเกี่ยวกับกฐิน

ประโยค - ตายสนิทนำปาสกำ สักกำ ธรรมะภาวนา มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 312 จริงอยู่ แม้ผ้าที่เป็นน้าขาว โดยสีเนื่องมาแต่เรือนช่างูก ที่เดียว กรใช้ไม่ใด้ แม้ผ้าก็ไม่ใด้ไม่ใด้ เพราะฉะนั้น ได้ผ้าสำหรับ กรานกฐิ

บันทึกเกี่ยวกับการจัดเตรียมผ้ากฐินและการทำจีวรในพระพุทธศาสนา โดยเน้นการซักผ้าเตรียมให้สะอาด พร้อมด้วยการมีภิกษุหลายรูปเข้าร่วมช่วยกันในกระบวนการ นอกจากนี้ยังมีการจัดการและการอภิปรายเกี่ยวกับการถวายผ้า

ประโยค - ตอนต่อสนับสนุปฏิกิริยา อธิฏฐานะวีมัวรรณ ตอน ๒ - หน้าที่ 313 แน่น, แต่ว่าฉันนี้น้องมา; พึงให้พอสองชั้นที่เดียว เพื่อจะได้ เหมาะสมรง. ถึงแม้ท่านพูดอว่า "เมื่อไม่ได้รับก็จะครองชั้นเดียว" ก็การให

เนื้อหาเกี่ยวกับการให้กฐินในพุทธศาสนา โดยเฉพาะการพูดถึงบทบาทของผู้ให้และผู้รับ ทำให้เห็นถึงความสำคัญของการไม่ยึดติดต่อวัตถุ ธรรมะที่เกี่ยวข้องถูกชี้แนะให้ปฏิบัติตาม พระพุทธเจ้าทรงเน้นย้ำถึงการทำกฐินวั

ประโยค - ดวงสมันปาสำหรับ ทอภากพระวิษณุมหาวรรร ตอน 2 - หน้าที่ 314 [วิธีการวรรณ] อันภิกษุผู้วรรณ พึงถือเอาภัคฎฐินที่ทำสำเร็จสมแล้วกรานกฐิน ตามวิธีที่ท่านกล่าวไว้ในคัมภีร์ว่า มีคำตันว่า "ถ้าประสงค์ จะ

เนื้อหาเกี่ยวกับวิธีการกรานกฐิน ซึ่งกล่าวถึงขั้นตอนและหลักการตามคัมภีร์ รวมถึงบทบาทของสงฆ์ และการอนุโมทนาของผู้ร่วมพิธี โดยมีการอธิบายถึงคำที่ใช้ในระหว่างพิธีกรรม เพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ถูกต้องในงาน

ประโยค - ตัดสินปาสักก์ กถิอธิบาลจริ ซึ่งในบทนี้ 315 กรณ" กีเมื่อจุนครานแล้วอย่างนั้น ถ้าเหลวกทายกถอนอานิสงส์ ที่นำมา พร้อมกับจุนวิจารว่า "ภิกษุรูปใดได้รับผ้ากุฏิของพวกข้าเจ้ พวกข้าถวายแกกิฏิรูปนั้น" ด

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์ปาสักก์ในพระธรรม และการแจกผ้ากุฏิในสงฆ์ โดยมีการชี้แจงถึงวิธีการตัดสินและคุณธรรมในการประพฤติตนของภิกษุ นอกจากนี้ยังมีการอธิบายลักษณะของการแจกผ้าที่เหมาะสม เพื่อประโยชน์แก่จิ

ประโยค - ตัดสินปาสำหรับอรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้า ที่ 316 ยีสิบสี, กฤษณ์เป็นอนรานด้วยอาการสิบเจ็ด." บรรดาบเหล่านั้น กล่าวว่า อุณฺติจิตมจตุเตน ได้แก่ ด้วยสักว่า กะประมาณด้านยาวและด้านกว้าง จ

ข้อความนี้กล่าวถึงการตัดสินและหลักการในการตัดจีวรตามหลักพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2 โดยอธิบายถึงวิธีการที่ใช้ในการกะประมาณขนาดของจีวร และรายละเอียดเกี่ยวกับวิธีการตัดอย่างถูกต้อง เช่น อ้างอิงถึงชิ้นส่วนผ

ประโยค - คัดสนับป่าสักกิอรรถภาระวินัย หวามวรร ตอน ๒ - หน้า 317 กรุณาที่ กล่าวว่า "ด้วยสังวาสเชื่อผ้าคามท้องเข้า เพื่อทำจิวที่เขียนไว้ ชั้นเดียวตามปกติให้เป็นสองชั้น. บทว่า อนุวัฏฐกรมุตตน คือ ด้วยสังวา

เนื้อหาพูดถึงหลักการในการทำจิวและการถวายผ้าอย่างถูกต้องตามคัมภีร์และอรรถกถา รวมถึงความสำคัญของการใช้ผ้าและความหมายที่อยู่เบื้องหลังการทำพิธีกรรมเหล่านี้ ทุกคนสามารถนำหลักการเหล่านี้ไปประยุกต์ใช้ในชีวิ

ประโยค - ตะดสนับปลาทำกา อรรถกถาพระวิริยะมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 318 ลออกมาจากอากาศนั้นแล จิจะเหมาะ บทว่า ถูกฤดียТ คือ ด้วยผ้าที่มาม ในบทว่า สนุนฤดียТ นี้ สันนิษฐาน 2 อย่าง คือรสนินิฐิ 1 นิมนีสนินิฐิ

เนื้อหานี้เกี่ยวข้องกับการตีความภาษาและคำศัพท์ในอรรถกถาพระวิริยะมหาวรรค โดยเฉพาะการใช้ผ้าและฤดีย์ที่มีความหมายรอบด้าน ตัวอย่างได้แก่ การรองรับและการรวบรวมผ้าต่างๆ ซึ่งมีผลต่อการทำพิธีกรรม รวมถึงการแยก

ประโยค - ตลอดสนิปลาเพื่อทำ อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 319 การกรานของบุคคลเสีย. ข้อว่า นิสสึสมภ์โร อนโมทิติ มีความว่า กิณีผู้อื่นออก อุปารสินค้าอนโมทนา. บทว่า อนเทน คือ ด้วยผ้าที่ยังไม่

เนื้อหาเกี่ยวกับการอรรถกถาพระวินัยมหาวรรคในตอนที่ 2 ซึ่งอดีตพระธรรมสังคาวาจารย์ได้ชี้แจงถึงข้อปฏิบัติในการถวายผ้าที่ใช้แล้วและการกรานอุุ่น เช่น การใช้ผ้าที่ไม่ผ่านการซักหลายครั้ง และการถวายผ้าที่มีชื่

ประโยค - ตอนสัมมนาสำหรับ การอธิฐานพระวินยมหาวรรณ์ ตอน 2 - หน้าที่ 320 [๒๑๓ ว่าด้วยการอธิฐาน] พระผู้มีพระภาค ตรัสทรงแสดงการกรานอธิฐานอย่างนี้แล้ว บัดนี้ จะทรงแสดงการอธิฐาน จึงทรงดำว่า กุศล วิญญาณ อุป

ในบทนี้ พระผู้มีพระภาคได้อธิบายถึงการอธิฐาน และความสำคัญของการตั้งจิตในการอธิษฐาน โดยเชื่อมโยงถึงหลักเกณฑ์การอธิฐานที่ถูกต้อง เช่น การเข้าใจคำว่า "กุศล วิญญาณ อุปคต" และการใช้มาติกาในการแสดงการอธิฐานอ

ประโยค - คติสงบปาสาทิภา อรรถาคารวะวิเนย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้า ๓๒๑ บทว่า พิสิมา กุตตุส มีความว่า ไปสู่วันอีกนึ่งไกลเทียว สองบทว่า เฮ ว โหติ มีความว่า ความรำพึงอย่างน้อยน้อม เพราะได้เห็นสนามะที่หวานร หรื

เนื้อหาพูดถึงคำสอนในคัมภีร์เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงทางใจและการปล่อยวาง คำว่า 'พิสิมา กุตตุส' สื่อถึงการเดินทางไปสู่วันใหม่ พร้อมกับการรำพึงถึงการเสื่อมของอาวาสปลิโพธ ในการ谈แลกเปลี่ยนในมติการร้องสุญมั ซ

ประโยค - ตอนสนิปปาสกัดกั้นอรรถภาพพระวินัยมหาวรร คตอน ๒ - หน้าที่ 322 ความขาดปลิปในกรือกิ่นทังวง พึ่งทราบโดยน้อยอย่างนี้ :- ก็แค ความขาดปลิปนั้น บันติตอาจทราบได้ตามมยที่กล่าวไว้ และตามที่มีมาได้มทีบริ

การศึกษาในบทนี้อธิบายถึงความขาดปลิปในกรือกิ่นที่สำคัญต่อการทำความเข้าใจในพระวินัยมหาวรร รวมถึงการวิเคราะห์การฟังและความหวังของภิกษุ ภายใต้ความก้าวลำบากในกรือกิ่นที่มีผลต่อการศึกษาพระพุทธศาสนาอย่างลึกซ

ประโยค - ตลอดสนับปา่กทํา อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 323 หลังกัน พระผู้มีพระภาคเจ้า ครับทรงแสดงกฎเกณฑ์ธรรม ๗ ในอธายาวรว อย่างนี้แล้ว, จึงทรงแสดงกฎเกณฑ์ ๗ เหล่านั้นอีกแห่งจิวที่กุม ทำคำไว้

เอกสารนี้เสนอการนำเสนอของพระผู้มีพระภาคเกี่ยวกับกฎเกณฑ์ธรรม ๗ ที่มีความสำคัญในการดำเนินชีวิตของภิกษุและหลักการที่เป็นปฏิปันณะแก่ปิลโพธิ์ โดยมีการเน้นที่ความสำคัญของสถานที่อันสะอาดใจและการปฏิบัติตนที่ถ

ประโยค - คติสนับสนุนปาฐกถา อรรถภาพพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 324 แม้ในความว่างและความปลอดภัยนี้แน่ คำที่เหลือทุก ๆ สถาน ดึงตันนั้นนะแน่. กฐินิกขันธก ถวรรณา อบ.